Entrench. Enshrine.

Mijn eigen fotografisch materiaal in superpositie met gevonden medisch beeldmateriaal.

Mijn eigen fotografisch materiaal wordt in superpositie gebracht met gevonden medisch beeldmateriaal, waardoor een nieuwe visuele laag ontstaat die persoonlijke ervaringen met universele thema's verbindt.

Entrench (en):

Ingraven. Iets zo krachtig plaatsen dat het niet kan veranderen, verankerd in tijd en ruimte.

Enshrine (en):

Omhullen. Veilig stellen. Iets bewaren op een plaats waar mensen het kunnen waarderen en respecteren, geheiligd door zijn context.

De elementen uit de medische beeldvorming, en in het bijzonder de witruimtes tussen de beelden, vormen onverwachte grafische lijnen en patronen. Deze lijnen snijden door de compositie en isoleren delen van het beeld in willekeurige segmenten, waardoor een gevoel van fragmentatie en dissectie ontstaat. Ze symboliseren mijn medische condities, die mij altijd en overal vergezellen, onzichtbaar maar altijd aanwezig.

Deze medische elementen voegen een diepere laag toe aan het werk, waarbij de grenzen tussen het persoonlijke en het universele vervagen. De witruimtes dienen niet alleen als esthetische componenten, maar ook als metaforen voor de leegtes en onzekerheden die gepaard gaan met het leven met een chronische aandoening.

Door mijn werk te 'ingraven' en te 'omhullen', tracht ik deze ervaringen te verankeren en een veilige ruimte te creëren waar ze kunnen worden gewaardeerd en gerespecteerd. Het is een poging om het onveranderlijke karakter van mijn conditie te erkennen en het een plaats te geven binnen mijn artistieke expressie.

De superpositie van beelden creëert een dialoog tussen zichtbaarheid en onzichtbaarheid, tussen wat wordt getoond en wat verborgen blijft. Het nodigt de toeschouwer uit om verder te kijken dan de oppervlakte en de onderliggende lagen van betekenis te ontdekken.

Op deze manier wordt het persoonlijke universeel, en krijgt mijn individuele ervaring een bredere relevantie. Het werk fungeert als een brug tussen mijn innerlijke wereld en de buitenwereld, en moedigt reflectie en empathie aan bij de kijker.